2 mrt 2023
Ondersteuningsstructuur van jeugdprofessional in beeld
Om bij piekbelasting jeugdhulporganisaties te ontlasten en wachtlijsten te helpen voorkomen, heeft BMC de afgelopen jaren op tientallen plaatsen proefgedraaid met diverse vormen van ondersteuning. Juist omdat SKJ-geregistreerde professionals schaars zijn, zijn we op zoek naar andere manieren om het werk te organiseren. In onze laatste opdracht hebben we in 2021 een praktijkonderzoek uitgevoerd om zelf verder te leren van onze aanpak, de werkende elementen van de aanpak te beschrijven en deze overdraagbaar te maken. Eva Wingelaar, senior adviseur onderzoek bij BMC, had de leiding hierin. Haar bevindingen na een jaar op deze manier werken (in 2022) zijn vormgegeven in een overzichtelijke praatplaat.
‘Het was mijn rol om in een praktijkgestuurd onderzoek de succesvolle elementen van deze werkwijze te achterhalen’, vertelt Wingelaar. Maar ook: wat werkt juist niet en waarom. ‘In een lerend netwerk gingen we met deze vragen aan de slag. Door onbevooroordeeld het gesprek met zoveel mogelijk betrokkenen aan te gaan, wilden we de succesfactoren voor duurzame verbetering naar boven halen. Welke elementen van de nieuwe werkwijze ervaren zij als waardevol? Wat hebben ze nodig om op deze manier verder te werken?’
Kenmerkend voor deze werkwijze is dat uitvoerders in de jeugdhulpverlening bij hun werkzaamheden worden ondersteund door een team waarbij ook niet SKJ-geregistreerden met relevante kennis kunnen worden ingezet. Denk aan (administratief) ondersteuners, juristen, plaatsingscoördinatoren en werkbegeleiders. Dit zodat de jeugdhulpverlener zoveel mogelijk wordt ontzorgd en zich volledig kan richten op het kind en het gezin.
Wingelaar concludeert dat het voor meer rust zorgt. ‘De professionals kregen meer grip op hun taken en ervaren eigenaarschap over hun werkzaamheden. Daardoor is er weer ruimte ontstaan voor samenwerking, begeleiding en ontwikkeling van jeugdhulpverleners. Alle factoren van de nieuwe werkwijze dragen afzonderlijk, maar ook in combinatie bij aan een stabiele werksituatie. Daardoor staat de veiligheid en ontwikkeling van kinderen in gezinnen weer centraal.’
Wingelaar roept jeugdhulporganisaties op om na te denken over de mogelijkheden die een nieuwe werkwijze hen kan bieden. ‘Deze werkwijze biedt ingrediënten van een recept dat we kunnen aanpassen aan de context en de vragen die bij organisaties spelen. Deze elementen zijn als het ware de knoppen waaraan jeugdhulporganisaties kunnen draaien om specifieke uitdagingen het hoofd te bieden. We denken graag met u mee over hoe u de functies in uw organisatie kunt organiseren om uitvoerders beter te ondersteunen.’
